Türkiye,belki de son yol ayrımına geldi. Buradaki tercihini doğru yapmak mecburiyeti var . Yanlışa evet derse, belki de yaşama hakkını kaybedecek.
Gerile, gerile kopma noktasına gelen toplum, şimdi de tek adamın ülkeyi yöneteceği başkanlık sistemine EVET veya HAYIR deme mecburiyetine getirildi.
EVET demek tek adamlık, otoriter , monarşik sistemi kabul etmek, HAYIR demek çoğulcu demokrasiden yana olmak ,ülkeyi meclisin veya bir sistemin idaresine teslim edilmesi anlamına geliyor.
Hemen şunu sormak gerekir, başkan olmak isteyenler ,hangi isteklerini yapamıyor veya hangi arzularına kavuşamıyorlar ki, böyle bir rejim değişikliği istiyorlar. Tek bir buyrukla bir insanın idamını arzuluyorlarsa bunda haklılar. İşte bu arzuların gerçekleşmesi, engizisyon mahkemelerinin kurulması ve insanların tek kişinin emriyle giyotine gitmesini isteyenlerin EVET demesini yadırgamıyorum.
Ama hukuka inanıp , hukukun üstün olmasını isteyenlerin, insanlara ancak adil yargılama ile ceza verilmesinden ,kişilere haksız uygulama hakkı verilmesini istemeyenlerin de EVET demesi için sebep göremiyorum.
Türkiye başarısız dedikleri darbe teşebbüsü ile, statü olarak hukukun rafa kaldırıldığı, baas rejimlerinin hakim olduğu, Ortadoğu ülkeleri seviyesine indirildi. Eğer baas tipi, baskıcı ve monarşik tek adam yönetimini seçerse , bu statüsü ebediyen devam edecektir.
İşte referandumun önemi buradadır.
Türkiye monarşiye HAYIR derse , tekrar gelişmekte olan ülkeler safına katılma şansını yakalayacaktır.
Sonucu MHP,HDP ve CEMAAT belirleyecektir. Başkanı EVET , tabanı HAYIR diyen ülkücü kesimin, monarşiye katkısı muhtemelen +%3 civarında olacaktır .HDP 'nin katkısı net değil, eğer bu rejimin eyaletin yolunu açacağından emin olurlarsa veya yeni tavizler koparabilirlerse EVETçi aksi halde HAYIR cı olabilirler.
120.000 insanın işinden atılması, 130.000 kişinin de atılmaya hazır bekletilmesi , 30.000 kişinin cezaevinde tutulması , birçok kişinin neden mağdur olduğunu bile bilmemesi , elbette ki cemaate de bir tepki hakkı verecektir. Bunu yansıması da - %2 civarında beklenebilir.
Esas belirsizlik , haziran seçiminde Davutoğlunun oyunu %43 e düşürüp , bir sonraki seçimde tekrar % 49.5 'e yükselten oynak % 7 lik oy diliminde . Eğer bu kütle, bağnaz olmayan , taassubu olmayan bağımsız düşünebilen ve serbestçe oy kullanabilen bir kesim ise sonucu bunlar belirleyecektir.
Ben tek oyla iki tercih yapacağım .Hem MONARŞİ'ye hem BAHÇELİ 'ye HAYIR diyeceğim.
m.sedat saygılı
29 Ocak 2017 Pazar
17 Ocak 2017 Salı
SAYIN EFENDİ BARUTÇU' NUN MHP MİLLETVEKİLLERİNE YAZDIĞI AÇIK MEKTUP
16.01.2017
Efendi BARUTCU
MİLLİYETÇİ HAREKET PARTİSİ MİLLETVEKİLLERİNE AÇIK MEKTUP*:
SAYIN MİLLETVEKİLİM,
Ülke ve millet olarak olağanüstü dönemlerden geçtiğimiz şu günlerde, TBMM ve ülke gündemini meşgul eden “Anayasa değişikliği paketi” ile ilgili bazı görüşlerimi ve düşüncelerimi bir Türk Milliyetçisi ve MHP seçmeni olarak sizinle paylaşmak istiyorum.
Malumunuz olduğu üzere, Türkiye zor bir dönemden geçmektedir. Bir yandan yakın coğrafyamız ve komşu ülkelerdeki mezhep ve etnik temelli iç çatışmalar, öbür yandan özellikle son 15 yıldır adeta görmemezlikten gelinerek, sırtı sıvazlanarak, müsamaha gösterilerek hatta büyük tavizler verilerek tatmin edileceği zannedilen bölücü terör örgütünün ülkemizi kan gölüne çeviren eylemleri, cihatçı, selefi, sözde İslamcı DAİŞ terör örgütünün birbiri ardı sıra gelen alçakça saldırıları ve katliamları, uluslararası güçlerin yüz yıl önce tarihin çöp sepetine attığımız Sevr’i yeniden hortlatma çabaları …
Ülkeyi yönetenlerin çizdiği bütün pembe tablolara rağmen, Türk Lirası’nın hızla değer kaybederek USD’nin 4 TL’ye dayanmış olması, Euro’nun 4 TL’yi geçmiş olması, asla temenni etmemekle beraber bu yükselişlerin önümüzdeki günlerde de devam edeceğini göstermektedir.
Türkiye’nin dış borçlarının devlet ve özel sektör olarak 400 milyar USD’yi aşmış olması iktisadi hayatımızın ciddi darboğazlarla karşı karşıya olduğuna işaret ettiği gibi bu borçların TL bazında %30 artması ülkemizin ve insanımızın %30 fakirleşmesi anlamına gelmektedir. Bu gidişle döndürülemeyecek dış borçlar sebebiyle arka arkaya yaşanacak işyeri kapanmaları ve iflaslar endişelerimizi artırmaktadır.
15 Temmuz hain darbe teşebbüsünden sonra yaygın deyimle “fetö” sebebiyle açılan kanuni kovuşturmalarda “kurunun yanında yaş”ın miktarının orantısız bir şekilde artmış olmasından dolayı yaşanan aile faciaları ve ileride yaşanması muhtemel sosyal patlamalar memleketimizdeki iç barışı tehdit eder noktaya gelmektedir.
Yine işsizlik oranının genel nüfusun %11-12’lerine tırmandığı ve bunların büyük çoğunluğunun üniversite mezunu gençlerden oluştuğu, 7 milyondan fazla insanın asgari ücretle geçinme mucizesini (!) gerçekleştirdiği bir ülkede o ülkenin millet meclisinin öncelikli gündemi birilerinin vazgeçilmez bir tutku haline getirdiği “süper başkanlık” payesini vermek için gece gündüz çalışması olmamalıdır.
Hemen samimiyetle şunu ifade etmemiz gerekir ki, meselenin sadece Cumhurbaşkanı Sayın Recep Tayyip ERDOĞAN ile bir ilgisi yoktur. Bu sebeple, ne MHP’li ne CHP’li ne HDP’li nede AKP’li hiçbir siyasi kişiliğe bu anayasa değişiklik tasarısındaki olağanüstü yetkiler verilmemelidir. Zira 2017’lerin Türkiyesinde Türk Milleti’nin ve Türk Devleti’nin kaderi, fiiliyatta hiçbir sorumluluğu olmayacak olan, devlet yönetimini tamamen keyfiliklere ve sonucunda maazallah aşırı otoriteleşmeye, dikta yönetimine götürecek olan bu tasarıdan biran önce vazgeçilmelidir.
Bugün Türkiye’nin karşı karşıya kaldığı devasa meselelerin üstesinden gelebilmek için bir “Süpermen”e, bir “Hi-man”a, bir “Rambo”ya veya kendisine haşa -üzerinde cenabı Allah’ın sıfatlarını taşıdığı ifade edilen- ilahi güçler atfedilen bir “kişi kültü”ne, birinden 15 Temmuz’da maruz kaldığımız büyük zararlar yetmezmiş gibi yeni bir “Mehdi”ye ihtiyacı yoktur.
Mutlaka bir Anayasa değişikliği gerekli ise, aklın ve bilimin öncülüğünde, Türk Devlet geleneği tecrübelerinin ışığında, denge-denetim mekanizmalarının gözetildiği, kuvvetler ayrılığının açık ve net olarak yer aldığı, Devlet yönetiminde şeffaflığın ve hesap verebilirliğin azami derecede kolaylaştırıldığı, Meclis’in daha da güçlendirildiği, yargının bağımsızlığının ve tarafsızlığının teminat altına alındığı, hukukun üstünlüğünün ve adalet ilkelerinin vazgeçilmez bir kural olarak sadece kâğıt üzerinde değil, uygulamada da yerleştirecek bir anlayışın benimsendiği ve toplumun bütün kesimleriyle yapılacak geniş istişareler ve görüş alış-verişlerinden sonra gidilebilir.
Bu sadece bizim şahsi görüşümüz olmayıp Türkiye’nin en saygıdeğer hukukçularının, saçlarını bu yolda ağartmış yüksek yargı mensuplarının ve Türk aydınları topluluğunun her türlü şahsi ve nefsi hesaplardan uzak, tamamen milli endişelere dayalı görüş ve kanaatleridir.
Halbuki yapılan kamuoyu araştırmalarında toplumun % 70’ine yakın bir kısmının bu anayasa değişikliği tasarısının muhteva ve mahiyetinden habersiz olduğu görülmektedir. Ayrıca sizleri oylarıyla Büyük Millet Meclisine gönderen MHP camiasının %80’e yakın bir kesiminin söz konusu anayasa değişikliği tasarısına şiddetle karşı olduğu da bir hakikattir.
Meseleye bir de Türkiye’yi son 15 yıldır yöneten siyasi zihniyetin itimada şayan olup olmaması noktasından bakılırsa, bu zihniyet sahiplerinin siyasi sicillerinin hiç de parlak olmadığı görülecektir.
Tabii ki insanımızın günlük hayatındaki birçok faydalı kolaylıklar, sağlık politikalarındaki iyileştirmeler, her biri ayrı bir gurur vesilesi niteliğindeki alt yapı yatırımları, yollar, köprüler, hızlı trenler, tüneller, havaalanları, halen dışa bağımlılığımız devam etse de bilgi teknolojileri ve savunma sanayindeki gelişmeler takdir edilecek hususlar olup iftihar tablolarımız niteliğindedir.
Bu hizmetleri gerçekleştirenlere hakkını teslim etmek ve minnet duygularımızı ifade etmek insani bir vecibedir. Lakin bunlar ülkeyi yöneten bütün siyasi iktidarların her halükârda yapması gereken hizmetlerdir. Bunun adı milliyetçilik değil, millet yararına yapılan işlerdir.
Milliyetçilik ise, sizin de malumlarınız olduğu üzere; milletlerin siyasi müstakil varlıklar halinde yaşamasını sağlayan, milli devletle toplum arasında kader bağını kuran şuurdur. Mensubu olduğumuz büyük Türk Milleti’nin binlerce yıllık geçmişi ve tarihi tecrübelerinin ışığında, geleceğin “Milliyetçi büyük Türkiye”sini inşa azim ve gayretidir. Bunun yerine getirilmesi gereken maddi unsurlarının yanısıra, en önemli gerek şartı Türk Milleti’nin, milli tarih şuuruna sahip olmak, onu millet yapan bütün manevi unsurları geliştirerek, ortak bir geçmişe büyük bir geleceğe inanmış, kısaca sevinçte de tasada da bir olmuş bir “Türk Milleti mefkuresi”ni kafalarda ve gönüllerde hakim ve sürekli kılıp bir iman haline getirebilmektir.
Halbuki şu anki hakim zihniyet daha yakın günlere kadar her sabah “Amentü” okur gibi 36 etnik gruptan bahsederek tarihi, kültürel ve sosyolojik bir vakıa olan “Türk Milleti” kavramına inanmadığını her vesile ile ifade etmektedir.
Bugün refah seviyesi daha da yükselmiş, ilerlemiş, kalkınmış, demokrasisi daha da gelişmiş bir “Büyük Türkiye geleceği için” sizlerden bir “kişi”ye olağanüstü yetkiler talep eden siyasi anlayışın “Türklük, vatan bütünlüğü, Türk dili, Türk devletinin bekası” v.b. konularda kafalarının ne kadar karışık, zihinlerinin ne kadar bulanık, geleceğe dair ufuklarının ne kadar karmaşık olduğu görülmektedir.
Burada tabii ki kastımız AK Parti’ye oy veren ve temel meselelerde bizden farklı düşünmediğine inandığımız milyonlarca seçmen veya AK Parti’nin meclis grubundaki –yine bizden farklı düşünmediğine inandığımız- bir kısım Vatansever, Milliyetçi milletvekilleri değildir.
Kastımız, bu siyasi harekete hâkim olan zihniyet ve ülkeyi 15 yıldır yöneten siyasi anlayıştır ve bize göre esas arıza buradadır.
Artık klasik bir deyim haline gelse de, “Milli birlik ve beraberliğe her zamankinden daha fazla ihtiyaç olunan bir zamanda” sözlerinin, bizatihi harekete geçilerek içinin doldurulması gerektiği inancındayız.
Bugün Türkiye’nin selameti için sınır ötesi harekatlara girişen, dağlarda, ovalarda, şehirlerde milletimizin huzuruna hançer çeken hain teröristlere karşı göğüslerini siper eden askerlerimiz, polislerimiz, korucularımız, TBMM’deki ve kamuoyundaki bu kısır tartışmaların Türk Milletini kamplara bölen bu manasız ısrarların bir an önce son bulmasını ve bütün Türk Milletinin arkalarında olduğunu görmek istemekte ve beklemektedirler.
SAYIN MİLLETVEKİLİM,
Türkiye’nin siyasi gündemine bir anda gelen bu “ucube” anayasa tadil tasarısı ile ilgili olarak AK Parti’nin sayın milletvekillerinin tasarıyı destekleme konusunda bilemediğimiz mecburiyetleri olabilir. Esasen 2015, “1-Kasım” seçimleri ile ilgili AK Parti seçim beyannamesinde, parti kadroları başkanlık sistemini benimsediklerini açıkça ifade etmişlerdi. Ama Türk Milleti, AK Parti’ye tek başına anayasayı değiştirme yetkisi vermemiştir.
Milliyetçi Hareket Partisi ise, 1 Kasım 2015 tarihinde yapılan genel seçimlerle ilgili Türk Milleti’ne sunduğu seçim beyannamesinde (bkz, s: 63)
“…parlamenter demokrasilerde egemenliğin yegâne sahibinin millet olduğuna, siyasi iktidarların meşruiyetinin milli iradeye dayandığına, milli iradenin tecelli ettiği yerin ise Türkiye Büyük Millet Meclisi olduğuna inanmaktayız.
Partimiz hangi düşünce ve gerekçeyle olursa olsun, demokratik rejime ve parlamentonun anayasal yetkilerine dışarıdan her türlü müdahalenin gayrimeşru ve kabul edilemez olduğuna ve Türkiye Büyük Millet Meclisinin; devletin kuruluş ilkelerine, Türk Milletinin ortak değerlerine, Türkiye’nin huzuruna ve kardeşliğine, parlamentonun itibarına ve yetkilerine ve siyaset ahlakına her şartta sahip çıkması gerektiğine inanmaktadır.
Milli iradeyi kılıf yaparak otoriterleşme eğilimini ise “Milli irade” anlayışı ile bağdaştırmamaktadır.” denilmektedir.
Gerek hakim zihniyetin sözcülerinin gerek MHP’nin sayın genel başkanının bu “başkanlık “ meselesi ile ilgili olarak birbirlerine karşı ifade ettikleri ağır sözlerin burada tekrarına bendeniz’in siyasi ahlak anlayışı müsaade etmemektedir. Peki o, günden bugüne ne değişmiştir?
Biz şimdi “söz’ün namus” olduğu anlayışından hareketle, siz değerli milletvekillerimizi bu konuda Türk Milleti’ne verdiğiniz sözü tutmaya davet ediyoruz. Bu sözünüzü yerine getirirken kamuoyunda dolaşan ve asla inanmadığımız “ahlaksız tekliflere”, “erken seçim şantajlarına” boyun eğmeyeceğinize inanmak istiyoruz.
Böylesine ehemmiyetli bir meseleyi şahsileştirmek düşüncesinde değiliz. Lakin bir hatıramı sizinle paylaşarak Alparslan TÜRKEŞ –Devlet BAHÇELİ farkını ortaya koymak isterim.
Sene 1975. TBMM’de temsil edilen Adalet Partisi, Milli Selamet Partisi, Cumhuriyetçi Güven Partisi ve Milliyetçi Hareket Partisi, “Milliyetçi Cephe Hükümeti” adıyla bir hükümet modeli üzerine çalışmaktadırlar. Milliyetçi Hareket’in lideri merhum Alparslan TÜRKEŞ, konuyu partisinin bütün kademelerinde istişare edip tartıştıktan sonra bütün vilayetlerdeki Ülkü Ocakları başkanları ve MHP Gençlik Kolları başkanlarını Ankara’da bir istişari toplantıya davet etmişti. Soğuk bir kış günü Ankara Cebeci’deki bir düğün salonunda bu toplantının yapıldığını dün gibi hatırlıyorum. Bütün gençlik yöneticisi arkadaşlarımız bu konudaki düşüncelerini ve bazı haklı endişelerini hiçbir tahdide, baskıya maruz kalmaksızın açıkça ifade etmişlerdi. Daha sonra da merhum TÜRKEŞ Bey yeniden söz alarak uzun ve geniş izahatta bulunmuşlardı. Bizlerde Ülkü Ocakları başkanları olarak bulunduğumuz vilayetlerdeki Ülkücü Gençlik kanaat önderleriyle konuyu enine boyuna istişare edip düşüncelerimizi yine Genel Merkeze bildirmiştik. 41 sene sonra geldiğimiz şu duruma bakınız ve kararı siz veriniz.
Milliyetçi Hareket Partisi’nin ne başkanlık divanında, ne genel idare kurulunda, ne TBMM grubunda, ne il başkanları, ilçe başkanları, belediye başkanları seviyesinde, büyük kurultay delegeleri nezdinde ne de MHP tabanında tartışılmadan, istişare edilmeden alınmış olan bu destekleme kararını kabullenebilmemiz, içimize sindirebilmemiz mümkün değildir. Zira bu bir koalisyon görüşmesi değildir.
Bu anayasa değişikliği Türk Milleti’nin, Türk Devleti’nin gelecek on yıllardaki kaderini bir “faniye” teslim etmek anlamına gelmektedir. Tarih boyunca hukukun üstünlüğüne inanmış Türk Milleti’nin, 21. yüzyıl dünyasında hakkettiği bir idare sistemi, hukukun üstünlüğünü ve millet iradesini esas alan bir idare sistemi olmalıdır.
Hiçbir istişareye ihtiyaç duymaksızın MHP’nin Genel Başkanı Sayın Dr. Devlet BAHÇELİ’yi daha dün denilecek kadar yakın bir tarihte, başkanlık sistemi ile ilgili çok ağır ifadeler kullandıktan sonra hangi millî endişeler, hangi siyasi vaadler, hangi tehdit ve korkular böylesine anlaşılmaz bir karara sevketmiştir. Doğrusu anlamakta güçlük çekiyoruz.
SAYIN MİLLETVEKİLİM,
Bu mektubum anayasa tadil tasarısıyla ilgili TBMM’de yapılacak olan 2. tur oylamadan önce elinize ulaşır mı bilmiyorum. Bir arkadaşınız, –sizler için bir anlamı varsa- bir Ülküdaşınız, bir seçmeniniz olarak ülkemdeki bütün namuslu vicdan sahiplerine ve sizlere sesleniyorum. Bu anayasa tadil tasarısına şayet 2. turda da evet oyu verirseniz, sadece şahsi siyasi geleceğinizi, MHP’nin siyasi geleceğini tehlikeye atmakla kalmaz; ülkemize, milletimize ve devletimize de yazık edersiniz.
Lütfen oy pusulasını alıp oy verme kabinine girerken Türk Milleti’nin son 15 yıldır hangi tehdit ve tehlikelerle karşı karşıya kaldığını, hangi siyasi maceralara sürüklendiğini unutmayınız.
Açılım politikalarıyla Türk Milleti’nin millî bütünlüğüne kastedercesine Milletimizin kanına dokunan, Türk yargısını, Türk adaletini aşağılarcasına seyyar mahkemeler kurdurup Milletimizin varlığına kastetmiş bölücü militanların şehirlerimizde birer kahraman gibi dolaştırılmasına göz yuman siyasi zihniyeti, Türk Milletine yeni bir “kara gün” yaşatan “habur rezaletini” unutmayınız.
Bölgenin çocuklarına hizmet etmek, onları cehaletin pençesinden kurtarmak için birçok mahrumiyetleri ve ölüm tehditlerini göze alarak vazifeye koşan ve yine bölücü alçaklar tarafından kurşuna dizilen, bayrak direklerine asılan gencecik öğretmenlerimizin, bölgenin güvenliğini sağlamak için adeta çırpınan gencecik askerlerimizin, polislerimizin, korucularımızın şehirlerin ortasında sinsice yaklaşılarak enselerinden alçakça kurşunlanmasını ve bunların gözü yaşlı eşlerini, bir ömür boyu baba hasretiyle yanıp tutuşacak yavrularını unutmayınız. Her gün al bayrağa sarılı tabutlarla ülkemizin dört bir köşesine gelen, sıvasız evlere ateş düşüren şehit cenazelerini, bunların siyasi sorumlularının kimler olduğunu akıllarınızdan çıkarmayınız.
Basına da sızan ve artık Türkiye’de 7’den 70’e herkesin bildiği meşhur “Oslo” görüşmelerinde bölücü terör örgütüne Türkiye’nin birliğine, vatanımızın bütünlüğüne, Devletimizin bekasına kastedecek hangi tavizlerin verildiğini ve bunların siyasi mes’ullerini unutmayınız.
Dünyanın hiçbir ülkesinde Devlet televizyon ve radyolarından 24 saat süreyle resmi dilin dışında yayın yapılmazken, yine sözde “açılım” politikalarının bir gereği olarak Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin televizyonlarından 24 saat süreyle -Türkiye’nin belli bölgelerinde çok farklı lehçe ve ağızları bir yapay dil etrafında birleştirme gayretkeşliğiyle- yapılan yayınları ve bunun sonunda kaçınılmaz olan yapay dil=yapay millet oluşturma çabalarını unutmayınız.
Sözde çözüm politikalarına zarar gelmemesi düşüncesiyle Türkiye’nin güneyinde ve doğusunda -Oslo görüşmelerinde bizzat devlet temsilcilerinin ifade ettiği söylenen- “şehirlerimizin birer bomba yığını haline getirilmesine” halk arasındaki yaygın deyimle taşların bağlanıp köpeklerin salıverilmesine, bütün bunların önceden bilindiği halde hiçbir tedbir alınmayarak 2015 seçimlerinde bölücü partinin eş genel başkanının “seni başkan seçtirmeyeceğiz” hitabı sonrası çıkan hendek savaşlarında bine yakın askerimizin, polisimizin şehit olmasının, şehirlerimizin birer harabeye döndürülerek Türkiye Cumhuriyeti Devleti bütçesine milyar dolarlarca maliyet getiren ihanetleri ve bunların siyasi mes’ullerini akıllardan çıkarmayınız.
PKK’lıların, bölücü parti mensuplarının bile içine sindiremediği bu “süper başkanlık” tasarısını MHP milletvekillerinin oylarıyla kabul edilmesini nasıl içinize sindireceksiniz?
Ataları, yaşadığı topraklarda düşman işgaline uğradığı için Anadolu’ya, Türk Milleti’nin alicenaplığına sığınan birtakım kişilerin siyaseten sorumlu mevkilere geldikten sonra hiç utanmadan, sıkılmadan, namertçe “biz yıllarca bu ülkede kendi kimliğimizi söyleyemedik”, “AK Parti sayesinde hepimiz Türk olmaktan kurtulduk” diyen “babuş dillileri”, “Zafer” sarhoşlarını ve bunlara hiçbir ikazda bulunmayıp hala hoşgörü ile karşılayanları unutmayınız.
Ortadoğu coğrafyası ve İslam aleminin sözde liderliğine talip olduktan sonra “değerli yalnızlık”a mahkum olup sadece kendilerini değil, Allah göstermesin milletimizin de “stratejik derinlik”te boğulmasına, komşularla “sıfır sorun”dan ülkemizin bir ateş çemberiyle kuşatılmasına sebep olan “Genişletilmiş Ortadoğu Eş-Başkanlığı”nı unutmayınız.
İdeolojik tutkularla, millet hayatıyla kumar oynamaya hiç kimsenin hakkının olmadığı gibi devlet idaresi de acemi oğlanlar kışlasında talim yapmaya benzemez. Devlet idaresi önce ahlak sonra adalet, feraset ve basiret ister.
Biz temsil ettiği makama yakışır bir uslüple, hiç gocunmadan, göğsünü gere gere “Ben Türküm” diyebilen ve bunun gereğini yerine getiren siyaset ve devlet adamları arıyoruz.
Emevi Camii’nde Cuma namazı kılma hayalinden, Diyarbakır Ulu Camii’ne ancak bir koruma ordusu eşliğinde gitmek zorunda kalan hayalperestlerin düştüğü hamakati unutmayınız.
17-25 Aralık rezaleti ile ortaya çıkan ve şüyu’u vukuundan beter yolsuzluk söylentilerini, Bakan çocuklarının evlerinden çıkan milyon dolarları, para sayma makinelerini, ayakkabı kutularını, “paraları sıfırla”, “alo Fatih” talimatlarını unutmayınız. Bugün meclisteki çoğunluğu sebebiyle “yüce divan” da hesap vermekten kurtulsalar bile yarınlarda muhtemel bir iktidar değişikliğinde “yüce divan”a gideceği kesin olan bir kısım siyasilerin bu anayasa tadil tasarısına bir “can simit”i gibi yapıştıklarını unutmayınız.
Milletlerarası anlaşmalarla Türk toprağı kabul edilen ve şairin, “Şehitlerim uyur gurbet ellerde, kimi Semerkant’ta bekler beni kimi Caber de” mısralarında ifade ettiği Caber’deki Süleyman Şah Türbesi’ni DAİŞ’e terk edip büyük bir zaferle (!) Anadolu içlerine taşıyan siyasi dehaları (!) unutmayınız.
Ege denizinde hemen burnumuzun dibindeki yüzlerce adamız’ın Yunanistan tarafından bir oldu bittiye getirilerek resmen işgaline göz yuman, Kıbrıs’ta büyük mücahid merhum Rauf DENKTAŞ’ı aleyhinde kampanyalar açarak tesirsiz hale getiren ve Avrupa birliği hayalleriyle, Rumların bile kabul etmediği Annan planını Kıbrıs Türklüğüne kabul ettiren başarılı (!) diplomasiyi unutmayınız.
Dünyanın hiçbir yerinde terör örgütleri silah bırakmadan onlarla görüşme yapılmamasına, terör örgütleri ile devletin pazarlık yapmamasına rağmen, bölücübaşıyla İmralı’da yapılan gizli pazarlıkları, İmralı ile Kandil arasındaki turistik seferleri, Diyarbakır Meydanı’nda okutulan bölücübaşının bildirilerini, Şivan PERVER’in Mehmetçiği hedef alan alçakça saldırıları kastederek “Vur Gerilla Vur” hezeyanlarını zevkten dört köşe, ağzı kulaklarında dinleyen ve Barzani’ye “Kak Mesut” (Mesut Ağabeyi) hitabıyla temsil ettiği Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin yüksek makamını hiçe sayan siyasi ahmakları unutmayınız.
Önceleri, can-ciğer kuzu sarması olurken daha sonra PKK’nın Suriye kolu ilan ettikleri PYD’nin sınırlarımıza yakın “Ayn ül Arap”ı yeniden ele geçirmesi için Barzani’nin silahlı Peşmergeleri’nin Türkiye toprakları üzerinden geçmesine göz yuman ve böylece Kobani’nin PYD tarafından Türkiye’ye karşı bir saldırı üssü olarak kullanılmasına zemin hazırlayan siyasi dehaları (!) unutmayınız.
Barzani’nin silahlı güçleri Türk topraklarından ellerini kollarının sallayarak geçerken, üzerlerinde T.C. kimlikleri taşıdıklarını unutan bazı bedbahtları, “Biji Obama” (Yaşasın Obama) diye tezahürat yapan “Amerikan uşakları”nı ve bunlara göz yuman siyasi zihniyeti unutmayınız.
Bütün bu karanlık ve utanç verici hadiselerin yeniden yaşanmamasının garantisi, sizce nedir? Bu talihsiz siyasi anlayış, olup bitenlerden ders çıkarmış mıdır? Hiç sanmıyoruz. Fırsat bulduklarında aynı gafletleri sergileyeceklerinden şüpheniz olmasın.
Milletimizin ve Devletimizin geleceği için yanılmış olmayı doğrusu çok isterdik.
Ve’l hasıl SAYIN MİLLETVEKİLİM;
MHP’nin TBMM’deki Anayasa görüşmelerinde, 39 oy’unun Türkiye’nin, Türk Milleti’nin, Türk Devleti’nin geleceği ile ilgili hayati ehemmiyet taşıdığını unutmayarak ileride Millet ve tarih önünde mes’ul olmaktan kurtulmak istiyorsanız, takdir ve hayır dualarıyla anılmak istiyorsanız bu Anayasa değişiklik teklifine “HAYIR” diyerek, Milletimizin hayırlı geleceğine hayırlı bir başlangıç yapınız.
Selam ve saygılarımla.
Efendi BARUTCU
Nasuh Akar Mah. Süleyman Hacı Abdullahoğlu Cad.
Nu: 5 / 5 Balgat Çankaya ANKARA
Tlf: 0 532 334 4297
El-mek: efendibarutcu1@gmail.com
*Bu mektubun birer örneği MHP’yi TBMM’de temsil edilen bütün Sayın Milletvekillerinin TBMM adreslerine PTT vasıtasıyla 14/01/2017 tarihinde gönderilmiştir.
Aynı mektubun bir özeti de 16/01/2017 tarihli Yeniçağ gazetesinin 10. sahifesinde konuk kalem köşesinde yayınlanmıştır.
Efendi BARUTCU
MİLLİYETÇİ HAREKET PARTİSİ MİLLETVEKİLLERİNE AÇIK MEKTUP*:
SAYIN MİLLETVEKİLİM,
Ülke ve millet olarak olağanüstü dönemlerden geçtiğimiz şu günlerde, TBMM ve ülke gündemini meşgul eden “Anayasa değişikliği paketi” ile ilgili bazı görüşlerimi ve düşüncelerimi bir Türk Milliyetçisi ve MHP seçmeni olarak sizinle paylaşmak istiyorum.
Malumunuz olduğu üzere, Türkiye zor bir dönemden geçmektedir. Bir yandan yakın coğrafyamız ve komşu ülkelerdeki mezhep ve etnik temelli iç çatışmalar, öbür yandan özellikle son 15 yıldır adeta görmemezlikten gelinerek, sırtı sıvazlanarak, müsamaha gösterilerek hatta büyük tavizler verilerek tatmin edileceği zannedilen bölücü terör örgütünün ülkemizi kan gölüne çeviren eylemleri, cihatçı, selefi, sözde İslamcı DAİŞ terör örgütünün birbiri ardı sıra gelen alçakça saldırıları ve katliamları, uluslararası güçlerin yüz yıl önce tarihin çöp sepetine attığımız Sevr’i yeniden hortlatma çabaları …
Ülkeyi yönetenlerin çizdiği bütün pembe tablolara rağmen, Türk Lirası’nın hızla değer kaybederek USD’nin 4 TL’ye dayanmış olması, Euro’nun 4 TL’yi geçmiş olması, asla temenni etmemekle beraber bu yükselişlerin önümüzdeki günlerde de devam edeceğini göstermektedir.
Türkiye’nin dış borçlarının devlet ve özel sektör olarak 400 milyar USD’yi aşmış olması iktisadi hayatımızın ciddi darboğazlarla karşı karşıya olduğuna işaret ettiği gibi bu borçların TL bazında %30 artması ülkemizin ve insanımızın %30 fakirleşmesi anlamına gelmektedir. Bu gidişle döndürülemeyecek dış borçlar sebebiyle arka arkaya yaşanacak işyeri kapanmaları ve iflaslar endişelerimizi artırmaktadır.
15 Temmuz hain darbe teşebbüsünden sonra yaygın deyimle “fetö” sebebiyle açılan kanuni kovuşturmalarda “kurunun yanında yaş”ın miktarının orantısız bir şekilde artmış olmasından dolayı yaşanan aile faciaları ve ileride yaşanması muhtemel sosyal patlamalar memleketimizdeki iç barışı tehdit eder noktaya gelmektedir.
Yine işsizlik oranının genel nüfusun %11-12’lerine tırmandığı ve bunların büyük çoğunluğunun üniversite mezunu gençlerden oluştuğu, 7 milyondan fazla insanın asgari ücretle geçinme mucizesini (!) gerçekleştirdiği bir ülkede o ülkenin millet meclisinin öncelikli gündemi birilerinin vazgeçilmez bir tutku haline getirdiği “süper başkanlık” payesini vermek için gece gündüz çalışması olmamalıdır.
Hemen samimiyetle şunu ifade etmemiz gerekir ki, meselenin sadece Cumhurbaşkanı Sayın Recep Tayyip ERDOĞAN ile bir ilgisi yoktur. Bu sebeple, ne MHP’li ne CHP’li ne HDP’li nede AKP’li hiçbir siyasi kişiliğe bu anayasa değişiklik tasarısındaki olağanüstü yetkiler verilmemelidir. Zira 2017’lerin Türkiyesinde Türk Milleti’nin ve Türk Devleti’nin kaderi, fiiliyatta hiçbir sorumluluğu olmayacak olan, devlet yönetimini tamamen keyfiliklere ve sonucunda maazallah aşırı otoriteleşmeye, dikta yönetimine götürecek olan bu tasarıdan biran önce vazgeçilmelidir.
Bugün Türkiye’nin karşı karşıya kaldığı devasa meselelerin üstesinden gelebilmek için bir “Süpermen”e, bir “Hi-man”a, bir “Rambo”ya veya kendisine haşa -üzerinde cenabı Allah’ın sıfatlarını taşıdığı ifade edilen- ilahi güçler atfedilen bir “kişi kültü”ne, birinden 15 Temmuz’da maruz kaldığımız büyük zararlar yetmezmiş gibi yeni bir “Mehdi”ye ihtiyacı yoktur.
Mutlaka bir Anayasa değişikliği gerekli ise, aklın ve bilimin öncülüğünde, Türk Devlet geleneği tecrübelerinin ışığında, denge-denetim mekanizmalarının gözetildiği, kuvvetler ayrılığının açık ve net olarak yer aldığı, Devlet yönetiminde şeffaflığın ve hesap verebilirliğin azami derecede kolaylaştırıldığı, Meclis’in daha da güçlendirildiği, yargının bağımsızlığının ve tarafsızlığının teminat altına alındığı, hukukun üstünlüğünün ve adalet ilkelerinin vazgeçilmez bir kural olarak sadece kâğıt üzerinde değil, uygulamada da yerleştirecek bir anlayışın benimsendiği ve toplumun bütün kesimleriyle yapılacak geniş istişareler ve görüş alış-verişlerinden sonra gidilebilir.
Bu sadece bizim şahsi görüşümüz olmayıp Türkiye’nin en saygıdeğer hukukçularının, saçlarını bu yolda ağartmış yüksek yargı mensuplarının ve Türk aydınları topluluğunun her türlü şahsi ve nefsi hesaplardan uzak, tamamen milli endişelere dayalı görüş ve kanaatleridir.
Halbuki yapılan kamuoyu araştırmalarında toplumun % 70’ine yakın bir kısmının bu anayasa değişikliği tasarısının muhteva ve mahiyetinden habersiz olduğu görülmektedir. Ayrıca sizleri oylarıyla Büyük Millet Meclisine gönderen MHP camiasının %80’e yakın bir kesiminin söz konusu anayasa değişikliği tasarısına şiddetle karşı olduğu da bir hakikattir.
Meseleye bir de Türkiye’yi son 15 yıldır yöneten siyasi zihniyetin itimada şayan olup olmaması noktasından bakılırsa, bu zihniyet sahiplerinin siyasi sicillerinin hiç de parlak olmadığı görülecektir.
Tabii ki insanımızın günlük hayatındaki birçok faydalı kolaylıklar, sağlık politikalarındaki iyileştirmeler, her biri ayrı bir gurur vesilesi niteliğindeki alt yapı yatırımları, yollar, köprüler, hızlı trenler, tüneller, havaalanları, halen dışa bağımlılığımız devam etse de bilgi teknolojileri ve savunma sanayindeki gelişmeler takdir edilecek hususlar olup iftihar tablolarımız niteliğindedir.
Bu hizmetleri gerçekleştirenlere hakkını teslim etmek ve minnet duygularımızı ifade etmek insani bir vecibedir. Lakin bunlar ülkeyi yöneten bütün siyasi iktidarların her halükârda yapması gereken hizmetlerdir. Bunun adı milliyetçilik değil, millet yararına yapılan işlerdir.
Milliyetçilik ise, sizin de malumlarınız olduğu üzere; milletlerin siyasi müstakil varlıklar halinde yaşamasını sağlayan, milli devletle toplum arasında kader bağını kuran şuurdur. Mensubu olduğumuz büyük Türk Milleti’nin binlerce yıllık geçmişi ve tarihi tecrübelerinin ışığında, geleceğin “Milliyetçi büyük Türkiye”sini inşa azim ve gayretidir. Bunun yerine getirilmesi gereken maddi unsurlarının yanısıra, en önemli gerek şartı Türk Milleti’nin, milli tarih şuuruna sahip olmak, onu millet yapan bütün manevi unsurları geliştirerek, ortak bir geçmişe büyük bir geleceğe inanmış, kısaca sevinçte de tasada da bir olmuş bir “Türk Milleti mefkuresi”ni kafalarda ve gönüllerde hakim ve sürekli kılıp bir iman haline getirebilmektir.
Halbuki şu anki hakim zihniyet daha yakın günlere kadar her sabah “Amentü” okur gibi 36 etnik gruptan bahsederek tarihi, kültürel ve sosyolojik bir vakıa olan “Türk Milleti” kavramına inanmadığını her vesile ile ifade etmektedir.
Bugün refah seviyesi daha da yükselmiş, ilerlemiş, kalkınmış, demokrasisi daha da gelişmiş bir “Büyük Türkiye geleceği için” sizlerden bir “kişi”ye olağanüstü yetkiler talep eden siyasi anlayışın “Türklük, vatan bütünlüğü, Türk dili, Türk devletinin bekası” v.b. konularda kafalarının ne kadar karışık, zihinlerinin ne kadar bulanık, geleceğe dair ufuklarının ne kadar karmaşık olduğu görülmektedir.
Burada tabii ki kastımız AK Parti’ye oy veren ve temel meselelerde bizden farklı düşünmediğine inandığımız milyonlarca seçmen veya AK Parti’nin meclis grubundaki –yine bizden farklı düşünmediğine inandığımız- bir kısım Vatansever, Milliyetçi milletvekilleri değildir.
Kastımız, bu siyasi harekete hâkim olan zihniyet ve ülkeyi 15 yıldır yöneten siyasi anlayıştır ve bize göre esas arıza buradadır.
Artık klasik bir deyim haline gelse de, “Milli birlik ve beraberliğe her zamankinden daha fazla ihtiyaç olunan bir zamanda” sözlerinin, bizatihi harekete geçilerek içinin doldurulması gerektiği inancındayız.
Bugün Türkiye’nin selameti için sınır ötesi harekatlara girişen, dağlarda, ovalarda, şehirlerde milletimizin huzuruna hançer çeken hain teröristlere karşı göğüslerini siper eden askerlerimiz, polislerimiz, korucularımız, TBMM’deki ve kamuoyundaki bu kısır tartışmaların Türk Milletini kamplara bölen bu manasız ısrarların bir an önce son bulmasını ve bütün Türk Milletinin arkalarında olduğunu görmek istemekte ve beklemektedirler.
SAYIN MİLLETVEKİLİM,
Türkiye’nin siyasi gündemine bir anda gelen bu “ucube” anayasa tadil tasarısı ile ilgili olarak AK Parti’nin sayın milletvekillerinin tasarıyı destekleme konusunda bilemediğimiz mecburiyetleri olabilir. Esasen 2015, “1-Kasım” seçimleri ile ilgili AK Parti seçim beyannamesinde, parti kadroları başkanlık sistemini benimsediklerini açıkça ifade etmişlerdi. Ama Türk Milleti, AK Parti’ye tek başına anayasayı değiştirme yetkisi vermemiştir.
Milliyetçi Hareket Partisi ise, 1 Kasım 2015 tarihinde yapılan genel seçimlerle ilgili Türk Milleti’ne sunduğu seçim beyannamesinde (bkz, s: 63)
“…parlamenter demokrasilerde egemenliğin yegâne sahibinin millet olduğuna, siyasi iktidarların meşruiyetinin milli iradeye dayandığına, milli iradenin tecelli ettiği yerin ise Türkiye Büyük Millet Meclisi olduğuna inanmaktayız.
Partimiz hangi düşünce ve gerekçeyle olursa olsun, demokratik rejime ve parlamentonun anayasal yetkilerine dışarıdan her türlü müdahalenin gayrimeşru ve kabul edilemez olduğuna ve Türkiye Büyük Millet Meclisinin; devletin kuruluş ilkelerine, Türk Milletinin ortak değerlerine, Türkiye’nin huzuruna ve kardeşliğine, parlamentonun itibarına ve yetkilerine ve siyaset ahlakına her şartta sahip çıkması gerektiğine inanmaktadır.
Milli iradeyi kılıf yaparak otoriterleşme eğilimini ise “Milli irade” anlayışı ile bağdaştırmamaktadır.” denilmektedir.
Gerek hakim zihniyetin sözcülerinin gerek MHP’nin sayın genel başkanının bu “başkanlık “ meselesi ile ilgili olarak birbirlerine karşı ifade ettikleri ağır sözlerin burada tekrarına bendeniz’in siyasi ahlak anlayışı müsaade etmemektedir. Peki o, günden bugüne ne değişmiştir?
Biz şimdi “söz’ün namus” olduğu anlayışından hareketle, siz değerli milletvekillerimizi bu konuda Türk Milleti’ne verdiğiniz sözü tutmaya davet ediyoruz. Bu sözünüzü yerine getirirken kamuoyunda dolaşan ve asla inanmadığımız “ahlaksız tekliflere”, “erken seçim şantajlarına” boyun eğmeyeceğinize inanmak istiyoruz.
Böylesine ehemmiyetli bir meseleyi şahsileştirmek düşüncesinde değiliz. Lakin bir hatıramı sizinle paylaşarak Alparslan TÜRKEŞ –Devlet BAHÇELİ farkını ortaya koymak isterim.
Sene 1975. TBMM’de temsil edilen Adalet Partisi, Milli Selamet Partisi, Cumhuriyetçi Güven Partisi ve Milliyetçi Hareket Partisi, “Milliyetçi Cephe Hükümeti” adıyla bir hükümet modeli üzerine çalışmaktadırlar. Milliyetçi Hareket’in lideri merhum Alparslan TÜRKEŞ, konuyu partisinin bütün kademelerinde istişare edip tartıştıktan sonra bütün vilayetlerdeki Ülkü Ocakları başkanları ve MHP Gençlik Kolları başkanlarını Ankara’da bir istişari toplantıya davet etmişti. Soğuk bir kış günü Ankara Cebeci’deki bir düğün salonunda bu toplantının yapıldığını dün gibi hatırlıyorum. Bütün gençlik yöneticisi arkadaşlarımız bu konudaki düşüncelerini ve bazı haklı endişelerini hiçbir tahdide, baskıya maruz kalmaksızın açıkça ifade etmişlerdi. Daha sonra da merhum TÜRKEŞ Bey yeniden söz alarak uzun ve geniş izahatta bulunmuşlardı. Bizlerde Ülkü Ocakları başkanları olarak bulunduğumuz vilayetlerdeki Ülkücü Gençlik kanaat önderleriyle konuyu enine boyuna istişare edip düşüncelerimizi yine Genel Merkeze bildirmiştik. 41 sene sonra geldiğimiz şu duruma bakınız ve kararı siz veriniz.
Milliyetçi Hareket Partisi’nin ne başkanlık divanında, ne genel idare kurulunda, ne TBMM grubunda, ne il başkanları, ilçe başkanları, belediye başkanları seviyesinde, büyük kurultay delegeleri nezdinde ne de MHP tabanında tartışılmadan, istişare edilmeden alınmış olan bu destekleme kararını kabullenebilmemiz, içimize sindirebilmemiz mümkün değildir. Zira bu bir koalisyon görüşmesi değildir.
Bu anayasa değişikliği Türk Milleti’nin, Türk Devleti’nin gelecek on yıllardaki kaderini bir “faniye” teslim etmek anlamına gelmektedir. Tarih boyunca hukukun üstünlüğüne inanmış Türk Milleti’nin, 21. yüzyıl dünyasında hakkettiği bir idare sistemi, hukukun üstünlüğünü ve millet iradesini esas alan bir idare sistemi olmalıdır.
Hiçbir istişareye ihtiyaç duymaksızın MHP’nin Genel Başkanı Sayın Dr. Devlet BAHÇELİ’yi daha dün denilecek kadar yakın bir tarihte, başkanlık sistemi ile ilgili çok ağır ifadeler kullandıktan sonra hangi millî endişeler, hangi siyasi vaadler, hangi tehdit ve korkular böylesine anlaşılmaz bir karara sevketmiştir. Doğrusu anlamakta güçlük çekiyoruz.
SAYIN MİLLETVEKİLİM,
Bu mektubum anayasa tadil tasarısıyla ilgili TBMM’de yapılacak olan 2. tur oylamadan önce elinize ulaşır mı bilmiyorum. Bir arkadaşınız, –sizler için bir anlamı varsa- bir Ülküdaşınız, bir seçmeniniz olarak ülkemdeki bütün namuslu vicdan sahiplerine ve sizlere sesleniyorum. Bu anayasa tadil tasarısına şayet 2. turda da evet oyu verirseniz, sadece şahsi siyasi geleceğinizi, MHP’nin siyasi geleceğini tehlikeye atmakla kalmaz; ülkemize, milletimize ve devletimize de yazık edersiniz.
Lütfen oy pusulasını alıp oy verme kabinine girerken Türk Milleti’nin son 15 yıldır hangi tehdit ve tehlikelerle karşı karşıya kaldığını, hangi siyasi maceralara sürüklendiğini unutmayınız.
Açılım politikalarıyla Türk Milleti’nin millî bütünlüğüne kastedercesine Milletimizin kanına dokunan, Türk yargısını, Türk adaletini aşağılarcasına seyyar mahkemeler kurdurup Milletimizin varlığına kastetmiş bölücü militanların şehirlerimizde birer kahraman gibi dolaştırılmasına göz yuman siyasi zihniyeti, Türk Milletine yeni bir “kara gün” yaşatan “habur rezaletini” unutmayınız.
Bölgenin çocuklarına hizmet etmek, onları cehaletin pençesinden kurtarmak için birçok mahrumiyetleri ve ölüm tehditlerini göze alarak vazifeye koşan ve yine bölücü alçaklar tarafından kurşuna dizilen, bayrak direklerine asılan gencecik öğretmenlerimizin, bölgenin güvenliğini sağlamak için adeta çırpınan gencecik askerlerimizin, polislerimizin, korucularımızın şehirlerin ortasında sinsice yaklaşılarak enselerinden alçakça kurşunlanmasını ve bunların gözü yaşlı eşlerini, bir ömür boyu baba hasretiyle yanıp tutuşacak yavrularını unutmayınız. Her gün al bayrağa sarılı tabutlarla ülkemizin dört bir köşesine gelen, sıvasız evlere ateş düşüren şehit cenazelerini, bunların siyasi sorumlularının kimler olduğunu akıllarınızdan çıkarmayınız.
Basına da sızan ve artık Türkiye’de 7’den 70’e herkesin bildiği meşhur “Oslo” görüşmelerinde bölücü terör örgütüne Türkiye’nin birliğine, vatanımızın bütünlüğüne, Devletimizin bekasına kastedecek hangi tavizlerin verildiğini ve bunların siyasi mes’ullerini unutmayınız.
Dünyanın hiçbir ülkesinde Devlet televizyon ve radyolarından 24 saat süreyle resmi dilin dışında yayın yapılmazken, yine sözde “açılım” politikalarının bir gereği olarak Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin televizyonlarından 24 saat süreyle -Türkiye’nin belli bölgelerinde çok farklı lehçe ve ağızları bir yapay dil etrafında birleştirme gayretkeşliğiyle- yapılan yayınları ve bunun sonunda kaçınılmaz olan yapay dil=yapay millet oluşturma çabalarını unutmayınız.
Sözde çözüm politikalarına zarar gelmemesi düşüncesiyle Türkiye’nin güneyinde ve doğusunda -Oslo görüşmelerinde bizzat devlet temsilcilerinin ifade ettiği söylenen- “şehirlerimizin birer bomba yığını haline getirilmesine” halk arasındaki yaygın deyimle taşların bağlanıp köpeklerin salıverilmesine, bütün bunların önceden bilindiği halde hiçbir tedbir alınmayarak 2015 seçimlerinde bölücü partinin eş genel başkanının “seni başkan seçtirmeyeceğiz” hitabı sonrası çıkan hendek savaşlarında bine yakın askerimizin, polisimizin şehit olmasının, şehirlerimizin birer harabeye döndürülerek Türkiye Cumhuriyeti Devleti bütçesine milyar dolarlarca maliyet getiren ihanetleri ve bunların siyasi mes’ullerini akıllardan çıkarmayınız.
PKK’lıların, bölücü parti mensuplarının bile içine sindiremediği bu “süper başkanlık” tasarısını MHP milletvekillerinin oylarıyla kabul edilmesini nasıl içinize sindireceksiniz?
Ataları, yaşadığı topraklarda düşman işgaline uğradığı için Anadolu’ya, Türk Milleti’nin alicenaplığına sığınan birtakım kişilerin siyaseten sorumlu mevkilere geldikten sonra hiç utanmadan, sıkılmadan, namertçe “biz yıllarca bu ülkede kendi kimliğimizi söyleyemedik”, “AK Parti sayesinde hepimiz Türk olmaktan kurtulduk” diyen “babuş dillileri”, “Zafer” sarhoşlarını ve bunlara hiçbir ikazda bulunmayıp hala hoşgörü ile karşılayanları unutmayınız.
Ortadoğu coğrafyası ve İslam aleminin sözde liderliğine talip olduktan sonra “değerli yalnızlık”a mahkum olup sadece kendilerini değil, Allah göstermesin milletimizin de “stratejik derinlik”te boğulmasına, komşularla “sıfır sorun”dan ülkemizin bir ateş çemberiyle kuşatılmasına sebep olan “Genişletilmiş Ortadoğu Eş-Başkanlığı”nı unutmayınız.
İdeolojik tutkularla, millet hayatıyla kumar oynamaya hiç kimsenin hakkının olmadığı gibi devlet idaresi de acemi oğlanlar kışlasında talim yapmaya benzemez. Devlet idaresi önce ahlak sonra adalet, feraset ve basiret ister.
Biz temsil ettiği makama yakışır bir uslüple, hiç gocunmadan, göğsünü gere gere “Ben Türküm” diyebilen ve bunun gereğini yerine getiren siyaset ve devlet adamları arıyoruz.
Emevi Camii’nde Cuma namazı kılma hayalinden, Diyarbakır Ulu Camii’ne ancak bir koruma ordusu eşliğinde gitmek zorunda kalan hayalperestlerin düştüğü hamakati unutmayınız.
17-25 Aralık rezaleti ile ortaya çıkan ve şüyu’u vukuundan beter yolsuzluk söylentilerini, Bakan çocuklarının evlerinden çıkan milyon dolarları, para sayma makinelerini, ayakkabı kutularını, “paraları sıfırla”, “alo Fatih” talimatlarını unutmayınız. Bugün meclisteki çoğunluğu sebebiyle “yüce divan” da hesap vermekten kurtulsalar bile yarınlarda muhtemel bir iktidar değişikliğinde “yüce divan”a gideceği kesin olan bir kısım siyasilerin bu anayasa tadil tasarısına bir “can simit”i gibi yapıştıklarını unutmayınız.
Milletlerarası anlaşmalarla Türk toprağı kabul edilen ve şairin, “Şehitlerim uyur gurbet ellerde, kimi Semerkant’ta bekler beni kimi Caber de” mısralarında ifade ettiği Caber’deki Süleyman Şah Türbesi’ni DAİŞ’e terk edip büyük bir zaferle (!) Anadolu içlerine taşıyan siyasi dehaları (!) unutmayınız.
Ege denizinde hemen burnumuzun dibindeki yüzlerce adamız’ın Yunanistan tarafından bir oldu bittiye getirilerek resmen işgaline göz yuman, Kıbrıs’ta büyük mücahid merhum Rauf DENKTAŞ’ı aleyhinde kampanyalar açarak tesirsiz hale getiren ve Avrupa birliği hayalleriyle, Rumların bile kabul etmediği Annan planını Kıbrıs Türklüğüne kabul ettiren başarılı (!) diplomasiyi unutmayınız.
Dünyanın hiçbir yerinde terör örgütleri silah bırakmadan onlarla görüşme yapılmamasına, terör örgütleri ile devletin pazarlık yapmamasına rağmen, bölücübaşıyla İmralı’da yapılan gizli pazarlıkları, İmralı ile Kandil arasındaki turistik seferleri, Diyarbakır Meydanı’nda okutulan bölücübaşının bildirilerini, Şivan PERVER’in Mehmetçiği hedef alan alçakça saldırıları kastederek “Vur Gerilla Vur” hezeyanlarını zevkten dört köşe, ağzı kulaklarında dinleyen ve Barzani’ye “Kak Mesut” (Mesut Ağabeyi) hitabıyla temsil ettiği Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin yüksek makamını hiçe sayan siyasi ahmakları unutmayınız.
Önceleri, can-ciğer kuzu sarması olurken daha sonra PKK’nın Suriye kolu ilan ettikleri PYD’nin sınırlarımıza yakın “Ayn ül Arap”ı yeniden ele geçirmesi için Barzani’nin silahlı Peşmergeleri’nin Türkiye toprakları üzerinden geçmesine göz yuman ve böylece Kobani’nin PYD tarafından Türkiye’ye karşı bir saldırı üssü olarak kullanılmasına zemin hazırlayan siyasi dehaları (!) unutmayınız.
Barzani’nin silahlı güçleri Türk topraklarından ellerini kollarının sallayarak geçerken, üzerlerinde T.C. kimlikleri taşıdıklarını unutan bazı bedbahtları, “Biji Obama” (Yaşasın Obama) diye tezahürat yapan “Amerikan uşakları”nı ve bunlara göz yuman siyasi zihniyeti unutmayınız.
Bütün bu karanlık ve utanç verici hadiselerin yeniden yaşanmamasının garantisi, sizce nedir? Bu talihsiz siyasi anlayış, olup bitenlerden ders çıkarmış mıdır? Hiç sanmıyoruz. Fırsat bulduklarında aynı gafletleri sergileyeceklerinden şüpheniz olmasın.
Milletimizin ve Devletimizin geleceği için yanılmış olmayı doğrusu çok isterdik.
Ve’l hasıl SAYIN MİLLETVEKİLİM;
MHP’nin TBMM’deki Anayasa görüşmelerinde, 39 oy’unun Türkiye’nin, Türk Milleti’nin, Türk Devleti’nin geleceği ile ilgili hayati ehemmiyet taşıdığını unutmayarak ileride Millet ve tarih önünde mes’ul olmaktan kurtulmak istiyorsanız, takdir ve hayır dualarıyla anılmak istiyorsanız bu Anayasa değişiklik teklifine “HAYIR” diyerek, Milletimizin hayırlı geleceğine hayırlı bir başlangıç yapınız.
Selam ve saygılarımla.
Efendi BARUTCU
Nasuh Akar Mah. Süleyman Hacı Abdullahoğlu Cad.
Nu: 5 / 5 Balgat Çankaya ANKARA
Tlf: 0 532 334 4297
El-mek: efendibarutcu1@gmail.com
*Bu mektubun birer örneği MHP’yi TBMM’de temsil edilen bütün Sayın Milletvekillerinin TBMM adreslerine PTT vasıtasıyla 14/01/2017 tarihinde gönderilmiştir.
Aynı mektubun bir özeti de 16/01/2017 tarihli Yeniçağ gazetesinin 10. sahifesinde konuk kalem köşesinde yayınlanmıştır.
5 Ocak 2017 Perşembe
Arkadaşım Miktat Şen 'in mhp milletvekillerine açık mektubu
DOSTLAR, YENİ ANAYASA TEKLİFİ YAKINDA MECLİSE GELECEK. ELİMİZ KOLUMUZ BAĞLI OTURMAYALIM. TANIDIKLARIMIZ VARSA ONLARLA GÖRÜŞELİM, MEKTUPLAR YAZALIM. BEN DE AŞAĞIDAKİ MEKTUBU KALEME ALIP VEKİLLERİMİZE GÖNDERDİM.
Sayın Vekilim,
değerli Ülküdaşım,
12 Eylül öncesi Ülkücü Hareket’in içerisinde bir İTÜ öğrencisi olarak mücadelesini veren, bu mücadele çerçevesinde şehadet hariç, bir ülkücünün başına ne geldiyse hepsini yaşayan, tahliye olduktan sonra 12 Eylül’e az bir süre kala yarım kalan öğrenimini tamamlamak için yurt dışına çıkmak zorunda kalan, o tarihten beri Almanya’da ülkücü teşkilatlarda başkanlık dahil değişik kademelerinde görev alan ve halen “project management“ ve “quality management“ alanlarında öğretim görevlisi olarak çalışan bir ülkücüyüm. Bu sıfatları komplekslerimden dolayı “ben buyum“ manasında yazmıyorum. Sadece bir tespit. Biliyorum ki, aynı sıfatları taşıyan binlerce ülküdaşım mevcut.
Bugüne kadar edindiğim tecrübeler ve omuz omuza mücedele verirken şehit olan ülküdaşlarımın bana yüklediği manevi yükümlülük bu mektubu yazmamı bir görev haline getirmiştir.
Türkiye, yeni bir anayasa tartışması sürecinden geçmektedir. Söz konusu anayasa taslağı şu an itibariyle anayasa komisyonunda görüşülmekte, komisyonda kabul edilmesi halinde, -ki kabul edileceğine kesin gözle bakılıyor, mecliste oylamaya sunulacaktır.
Verecek olduğunuz oyların ehemmiyeti büyüktür. Eğer süreç sonunda yeni anayasa kabul edilirse, Atatürk ve silah arkadaşlarının kurduğu Cumhuriyet, yerini yeni bir devlete bırakacaktır. Bir ülküdaşınız olarak konuyla ilgili düşüncelerimi size de sunmak istedim. Konuyu üç başlık altında; yani demokrasi, milli devlet ve MHP’nin geleceği olarak irdelemek istiyorum.
DEMOKRASİ
Bizzat kendi yaşadığım süreçtir. Almanya'ya geldiğimde 23 yaşımdaydım. Demokrasi konusunda garip düşüncelerim vardı ve meseleyi sadece bir seçim meselesi olarak görüyordum. Hür seçimlerin olması demokrasi için yeterlidir diye düşünürdüm. Gösteriler, hak arama, birlkte şekillendirme, ortak akıl, azınlıkta kalan farklı düşünenlerin hukuku, muhalefet... vs. konusunda kafamda sadece olgunlaşmamış flu bir şeyler mevcuttu.
Üzülerek söylemek zorundayım ki, demokrasinin ne olduğunu içinde yaşadığım ülkede gördüm. Gözümün açılmasında AKP'nin uygulamalarının da büyük payı var. GELİŞMİŞ ÜLKELERİN demokrasi standardının çok yüksek olması her halde tesadüf değil. Veya tersinden söylemek gerekirse, demokrasi standardı yüksek olan ülkelerin gelişmiş olması tesadüf değil.
Biliyorsunuz, demokrasinin olmazsa olmazlarından birisi de kuvvetler ayrılığı prensibidir. Yani yasama, yürütme ve yargı erklerinin birbirinden bağımsız olması gereklidir. Yeni anayasa taslağında –basından takip ettiğimiz kadarıyla– örneğin Anayasa Mahkemesi üyelerinin 12’sinin cumhurbaşkanı tarafından atanacağı öngörülmektedir. Yürütmenin başı olan cumhurbaşkanının aynı zamanda parti başkanı olarak kalabileceği de gözönünde bulundurulduğunda kuvvetlerin ayrılığından söz edilemez. Diğer 3 üyenin cumhurbaşkanının başında olduğu siyasi partinin çoğunluğu oluşturduğu meclisin seçmesi işin tuzu biberi. Bu şekilde kuvvetler ayrılığı değil, birliği sağlanır!
Bu seçim daha demokratik kurallara bağlanamaz mıydı? Pekala mümkündü. Örneğin, Almanya’da meclis seçiyor. Ama siyasi partilerin belli bir kural çerçevesinde gösterdiği adaylar, meclis milletvekili sayısının 2/3’sini almak zorundadır. Böylece aday gösteren siyasi parti, diğer partilerin seçebileceği adaylar göstermek durumunda kalırlar. Sol Parti’nin gösterdiği bir aday bir keresinde seçilmemiş, Sol Parti de adayını değiştirmek zorunda kalmıştı.
Bunların hepsinden daha önemlisi şahısların dünyaya nasıl baktığıdır. Demokrat bir insanın en baskıcı bir anayasadan demokratik bir yönetim çıkarabileceği gibi, antidemokratik yapıya sahip bir insanın en demokratik anayasadan baskıcı bir rejim oluşturması mümkündür. Yetişmiş olduğu çevreden bildiğimiz, tanıdığımız Sayın Erdoğan’ın pek de demokrat olmadığı bilinen bir şey. Yani ciğeri kediye teslim etmek istiyormuşuz.
Bu konuda AKP’liler yalnız değil. Türkiye’de başka siyasi partilerde de demokrasiden nasibini almamış siyasetçiler mevcuttur.
Hukuk bağlamındaki örnekleri çoğaltmak mümkün. Bunları kamuoyu zaten biliyor. Tekrara gerek yok.
Malum şahıs ve taraftarlarının laiklik ile ilgili düşünceleri bilinmektedir ve burada yer vermeye gerek yok diye düşünüyorum.
Kendi çevremdeki AKP seçmenlerinden birisinin bana söyledikleri burada çok belirleyicidir. “Ben oyumu Tayyip’e verdim. İster asar ister keser!“ AKP seçmeninin büyük kesiminin demokrasi talebi olmadığına inanıyorum. Hukuk devleti istemi hakeza... Son günlerde yaşadığımız kişinin kendi hukukunu kendi yaratması gibi toplumsal olaylar bu iddialarımın teyididir.
MİLLİ DEVLET
Siz belki muhatap olmuyorsunuz. Ama bizler ortalığı tutmuş softa siyasi ümmetçilerle her an münakaşa halindeyiz. Onların derdi şu: Atatürk ve onun kurmuş olduğu cumhuriyet ve Türk milliyetçiliği. 1920’lerden beri rövanşist duygularla bıçak bileterek bekliyorlar. Ellerine Sayın Erdoğan’la bir fırsat geçmiştir. Bu fırsatı değerlendirmek ve Atatürk’ün kurduğu cumhuriyetin sona erdirmek istemektedirler.
Sayın Erdoğan, tanıdığımız bildiğimiz birisi. Her türlü milliyetçiliği ayaklarının altına alma retoriği yeni değil. Yetiştiği atmosferi biliyoruz. Kırk yıllık Kâni hiç olur mu Yani! Cumhuriyete ne denli mesafeli oldukları bilinmeyen bir şey değil. 90’lı ve 2000’li yıllarda söylediklerini okumak yeterli.
Hâlâ tek bayrak, tek millet, tek devlet, tek vatan derler; ancak tek dil kelimesini ağzına almazlar. Milletle kastettikleri zaten ümmet. “Türk” kelimesinden şeytan görmüş gibi kaçan insanlar bunlar.
Toplum içindeki siyasi ümmetçi oranı %5 civarında olmasına rağmen, toplumun yarısını peşlerine takmayı becerdiler. Bunun için her renge girmeyi başardılar. Devşirdikleri değişik siyasi yörüngelerden kanaat önderleriyle toplum içinde kök salmayı becerdiler. Hep başarı endeksli oldular. Fetullah Gülen dahil, herkesi kullandılar. Kullanacakları yeni yeni kitleler peşindeler.
Bugüne kadar kaneviçe işler gibi nokta nokta başarı elde ederek bir BÜTÜNE doğru yol almaktadırlar. O BÜTÜN ise rejim değişikliğidir. Erdoğan, eline geçen fırsatı kaçırmaz, varacak olduğu hedef için kullanır. Fırsatı kullanırken gerdirir, ancak koparmaz. Kullanılan her fırsatta elde edilen başarı, başarıyla sonuçlandırılacak bir çok etaptan sadece birisidir. Bugüne kadar başarıyla neticelendirdikleri etaplardan en önemlileri orduda tehlike olarak gördüğü ekibi tasfiye etmesi, daha sonra da bu tasfiyede kullandığı ekibi tasfiye etmesidir.
Türkiye’de yeni bir anayasa hazırlanmaktadır. Hazırlanma sebebi ise “fiili durumun yasal bir çerçeveye oturtulması“ olarak açıklanmaktadır. Teşbihte hata olmaz; bu durum, tecavüz ettiği kızla evlenen tecavüzcünün cezadan kurtulmasına benzer bir durumdur. Ve kabul edilemez.
Mevcut anayasa ihlal edilmektedir. Anayasayı ihlal eden bir anlayışın devlete tek başına hakim olmasını sağlamak akıl kârı değildir.
Yaşadığımız günler 15 yıl kadar süren Alman Weimar Cumhuriyeti’nde yaşananlara çok benzemektedir. Allah onların kaderi gibi bir kaderden bizi korusun.
MİLLİYETÇİ HAREKET PARTİSİ
Bir ülkücü olarak bu anayasa değişikliği sürecinde üzerine kafa yormamız gereken noktalardan birisi de temeline gençliğimi gömdüğüm MHP’dir. Önce ülkem, sonra partim, sonra ben anlayışı bana göre doğru değildir. Ben, milli devletin varlığının MHP’nin varlığıyla güvence altına alınabileceğine inanmaktayım. MHP’nin mecliste bulunması, AKP’nin uygulamaya koymaya çalıştığı pek çok melaneti engellemiştir. Dolayısıyla ben ve partim ikinci, üçüncü planda değil, ülkem gibi aynı ölçüde birinci planda tutulmalıdır. Burada sözü edilen “BEN“, kendine çıkar sağlayan değil, kendini ülkesine adayandır. Aynı 12 Eylül öncesi aldığımız ülkücü terbiyenin gerektirdiği gibi…
Yeni anayasa ile –şu an yasal bir düzenleme henüz olmasa da– iki partili bir sistem hedeflenmektedir. AKP’nin prof. ünvanlı bir mensubunun açık açık söylediği gibi MHP gelecekte mecliste olmayacak. Nasıl mı? Şöyle:
Nasıl 12 Eylül Anayasasının nerdeyse bütün maddeleri değiştirildiyse, aynı şekilde –eğer kabul edilip uygulamaya geçerse– bu anayasanın da siyasi ümmetçilerin hoşuna gitmeyen maddeleri ve diğer ilgili yasalar, her yeterli çoğunluk garanti görüldüğünde etap etap değiştirilecektir. Dar bölge seçim sistemi şu anki yapısıyla MHP’nin sonunu getirecektir.
Ve biz ülkücülere –bir eski başkanın dediği gibi– başkanlık ve ona uygun seçim sistemi hayata geçerse üç yol kalacaktır: Birincisi, siyasî parti yoluyla sonuç alma şansı kalmayacağına göre, iktidar partileri içerisinde mücadele vermek... İkincisi, dernekçilik veya strateji kuruluşları vs. gibi araçlarla iktidarlar üzerinde lobicilik yapmak... Üçüncüsü, kahvehanelerde okeye dördüncü aramak!..
Türkiye şu an, başkanlık tartışmasının hiç yapılmaması gereken bir dönemden geçiyor. Hele şu başımızdaki belaları bir def edelim, insanların kalitesini bir görelim, ondan sonra karar verelim. İnsan kalitesi, kişinin zor dönemlerde verdiği sınavla ortaya çıkar.
Sizinle hiç tanışmamış olsak da, aramızda bir ülkücü hukuku olduğuna inanıyorum. Birbirimiz üzerinde bu hukuktan doğan karşılıklı haklar vardır. Bu anayasaya evet oyu MHP için siyasi ötenazi olacaktır. Bu anayasa sizlerin oyuyla meclisten geçer, halkoyuyla uygulamaya girer ve yukarıdaki endişelerim gerçek olursa, o sözünü ettiğim hakkımı size helal etmeyeceğim.
Selam ve dua ile…
Dr. Miktat ŞEN
Almanya
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)